Catachański Diabeł (ang. Catachan Devil) - olbrzymi, skolopendrowaty potwór występujący głównie na planecie śmierci Catachan. Cieszy się tak złą sławą, że niektórzy Catachańscy wojownicy nazywają tak najlepszych ze swych szeregów.
Charakterystyka[]
Catachański Diabeł, tak to jest czołg
Catachański Diabeł to potężny, wielonogi potwór, który wyglądem nieco przypomina Tyranidy ze względu na owadopodobny wygląd i nie tylko. W gatunku są samce i samice. Występuje dymorfizm płciowy: samiec posiada szczypce.
Diabeł jest w pełni przystosowany do życia w gorącym i wilgotnym klimacie Catachanu. Bestia posiada segmentowane ciało pokryte pancerzem i potrafi dorastać do sporych rozmiarów, zaś każdy segment ciała ma parę odnóży dzięki czemu porusza się błyskawicznie. Ilość segmentów zależy od wieku danego osobnika i tym samym determinuje rozmiar; olbrzymie osobniki mogą posiadać 20 sekcji segmentów i osiągać nawet 30m długości, ale nie jest to regułą - niektóre dojrzałe osobniki mogą mierzyć ledwie kilka metrów. Krążą plotki że mogą się znaleźć osobniki o długości 200 stóp, a więc 60 metrów. Znany w Imperium łowca zaobserwował również osobnika o długości około 40 kroków, ale przewodnicy catachańscy powiedzieli mu że widywali większe. Kiedy otworzyli ogień z dział, bestia ich zaatakowała i musieli uciekać.
Tylna część ciała jest przekształcona w ogon, który z kolei uzbrojony jest w spory kolec jadowy. Diabeł potrafi wyginać tak ogon, jak robią to skorpiony. U dorosłych samców przednie odnóża przekształcają się w parę szczypiec, często zdarza się że jeden z nich może być znacznie większy od drugiego i takie osobniki mieszkańcy Catachanu ochrzcili mianem Rzępoła (ang. Fiddler). Wówczas taki Rzępoł posiada silniejszą jedną kończynę, która potrafi zadać o wiele większe obrażenia i jest znacznie bardziej niebezpieczny niż zwyczajny osobnik.
Stworzenie ma małą (w stosunku do reszty ciała) i szpiczastą głowę na której osadzone są jarzące się na zielono oczy. Przed jego ślepiami i wokół paszczy znajduje się pierścień króciutkich macek. Każda z nich usiana jest masą parzydełkowych komórek, które obezwładniają ofiarę. Sama gęba jest wysuwana i zawiera dwie szczęki, wydające charakterystyczny zgrzytliwy jazgot. Choć Catachański Diabeł nie ma zębów to jednak kościane haczyki i sierpy świetnie spełniają te rolę i potrafią pozostawić paskudną ranę.
Behawioryzm i umiejętności[]
Samiec Catachańskiego Diabła schwytany w M39
Diabeł w pełni zasługuje na to miano bowiem jest niezwykle agresywnym i terytorialnym stworzeniem. Pomimo wielkości pociągu kolejowego potrafi zwinąć się i skoczyć na nic nie spodziewającą się ofiarę, a także poruszać się z zawrotną prędkością. Nie ma też różnicy po jakim terenie się porusza - ze względu na budowę w każdych warunkach potrafi szybko pędzić. Jego kolejną umiejętnością jest wręcz błyskawicznie kopanie, dzięki któremu może szybko pokonywać dystanse pod ziemią i wyskakiwać z niej na swą zdobycz. Jakby tego było mało potrafi szybko i cicho kamuflować się tak doskonale, że staje się niewidzialny dla gołego oka.
Potwór często podąża za łupem ryjąc pod ziemią, utrzymując element zaskoczenia. Kiedy schwyta ofiarę to z łatwością rozszarpuje ją diabelnie ostrymi kleszczami, przed którymi nie chroni żaden pancerz. Następnie zatruwa lub paraliżuje jadem z macek znajdujących się przy gębie. A potem pożera. Żywcem, jeśli ktoś miał nieszczęście przeżyć.
Najgorsze jest to, że pomimo silnego instynktu terytorialnego, Catachańskie Diabły są stworzeniami społecznymi. Zakładają gniazda i formują grupy wylęgowe, które składają się z kilkunastu dorosłych i kilkunastu nieletnich osobników. Te ostatnie Catachanie nazywają Ikrą Diabła (ang. Devilspawn). Cała grupa będzie atakowała absolutnie wszystko co zbliży się do terytorium gniazda: konkurujące gniazdo Diabłów, inne drapieżniki, kolonistów, albo nawet kompanię czołgów Gwardii Imperialnej.
Pakt z Diabłem[]
Przez wiele lat System Catachan był ceniony za wielu wartościowych rekrutów w tamtejszych jednostkach Gwardii Imperialnej. Olbrzymie Diabły Catachańskie nie mogły umknąć uwadze dowództwu (w M39 udało się schwytać samca tego gatunku w obszarze Litlandu na Catachanie). Uformowane jednostki Gwardii wielokrotnie próbowały wykorzystać przepastny morderczy potencjał tych bestii. I choć próba wyszkolenia i oswojenia ostatecznie się nie udała to jednak udało się jakoś wykorzystać. Zostały zrzucone na imperialne planety najechane przez Xenos, skutecznie odpychając najeźdźców. Ale ze względu na ten proceder niektóre z nich uciekły i zaczęły się rozmnażać.
Pochodzenie[]
Bestia występuje przede wszystkim w Systemie Catachan, ale dostała się również na kilkanaście innych światów ze względu na wykorzystanie ich jako żywą broń. Krążą plotki że widziano gniazda Catachańskiego Diabła na wielu innych koloniach w całym Imperium, a nawet światach-ulach.
Choć wydawałoby się że Catachański Diabeł jak każde normalne stworzenie zrodził się i wyewoluował na Catachanie to wielu xenobiologów uważa iż jest inaczej. Twierdzą oni że Diabeł jest pozostałością inwazji Tyranidów, której Flota-Rój musiała zostać odparta ale siły zdołały już dostać się na powierzchnię Catachanu. Według uczonych Catachańskie Diabły należały do awangardy wojsk Tyranidów, a kiedy pozostały opuszczone przez Umysł Roju, wówczas przestały być kontrolowane i zdziczały. Adaptowały się do nowych warunków, by przetrwać bez pomocy floty. Spekuluje się że musiały być jakimś szczepem Tyranida spokrewnionym z gatunkami o podobnym genomie, czyli: Trygon, Haruspeks, Malefaktor i Eksocrine.
Źródła[]
Codex: Tyranids 4th edition: s.17, s.24
Codex: Catachan 4th edition, s.15-16
Rogue Trader 1st edition: s.208
Chapter Approved: Creature Feature (wersja elektroniczna): s.6-7