Dominatrix
Dominatrix, Tyranicus Praepotens – ogromna, synaptyczna bestia stworzona przez Królowe Roju. Jest to niezwykle rzadko pojawiająca się istota w zastępach ich armii. Pojawia się jedynie w najbardziej rozwiniętych rojach, a jeśli tam jest znaczy to tyle, co kres jest bliski.
Budowa i możliwości bojowe[]
Dominatrix nie jest zwykłą, bezmyślną bestią. Działa, kreuje strategie, myśli i posiada zdolności psioniczne podobne do Tyrana Roju. Podobnie jak on roztacza ona aurę synaps na inne Tyranidy, przez co cała armia jest jakby przedłużeniem jej ciała. Jedyna różnica jaka jest między nią, a Tyranem Roju to fakt że Dominatrix działa jak biofabryka i jest znacznie większa.
A rozmiar ma znaczenie. Dominatrix jest tytanem, w tym przypadku mowa o bio-tytanach. Jest to największa możliwa postać Tyranida napotkanego na powierzchni planety. Oznacza to że zasięg synaps, ich siła i moc psioniczna są niebotyczne, a każdy ze zwykłych ludzi, kto miał okazje choćby ujrzeć bestię traci rozum.
Armia pod wodzą Dominatrix działa tak wydajnie jak jeden organizm uzbrojony w taktyczny geniusz niedostępny dla reszty ras. Podobnie jak w przypadku Tyrana Roju, ale w skali tytanicznej. Należy dodać że wówczas w takim roju rdzeń i źródło strategii jest jednocześnie jego najmocniejszym ogniwem, w przeciwieństwie do standardowych, synaptycznych bestii.
Dominatrix posiada bardzo gruby, chitynowy pancerz choć nie wiadomo dokładnie w co jest uzbrojona. Wiadomo że jest to szereg licznych broni o wielkiej mocy, totalnie deklasujących super-ciężkie czołgi, czy niektóre tytany.
Istnieją domysły że Dominatrix wywodzi się w prostej linii od genomu Królowej Roju i jest niejako spokrewniona z Tyranem Roju.
Historia[]
Dominatrix i szturmowi marines
Tylko kilka razy widziano tego Tyranida. Niemal za każdym razem nie został się nikt, kto mógłby o nim coś opowiedzieć, chyba że w porę ewakuował się z planety. Najczęściej przewija się w historiach i legendach wojowników, którzy walczyli już z Wielkim Pożeraczem.
Wiadomo że zetknęło się z nim, czy też nią Dominium Tau podczas wojny z Flotą-Rojem Gorgon w 899 M41. Dominatrix pojawiając się na planetach dewastowała wszelkie pojawiające się jednostki walczące w służbie Większego Dobra, niezależnie od ich rozmiarów, ilości a także uzbrojenia. W 500 903.M41 podczas Bitwy na Grzbiecie Kręgosłupa Świata połączone siły Dominium Tau oraz Gwardii Imperialnej pokonały potwora oraz Tyrana Roju z resztą ich wojska, co ostatecznie przyczyniło się do końca inwazji Tyranidów z Floty-Roju Gorgon na terenach Dominium.
W roku 745.M41, podczas ataku Floty-Roju Behemoth na Macragge wylądował Dominatrix, niszcząc siły bohaterskich Ultramarines. Horror jaki zsyłała bestia mocno obniżał morale, a jej kluczowa funkcja jak i moc w ogóle nie pozwalałaby na zwycięstwo Adeptus Astartes i reszty sił Imperium w tej wojnie. Ale pojawiła się nadzieja – samotny wojownik, który wkroczył na pole bitwy i wycinając sobie drogę przez morze Tyranidów, dotarł do bestii. Nieznany z imienia bohater zyskał sławę na całe Imperium, bowiem samotnie powalił legendarnego bio-tytana, umożliwiając zwycięstwo armiom Imperium. Od tej pory w opowieściach Szlachcic ten znany jest jako Złocisty Arachnus – od koloru pancerza oraz namalowanego wielkiego, czarnego pająka na grzbiecie tego Imperialnego Rycerza klasy Paladyn.
Kolejne doniesienie o bestii pojawiło się, gdy Flota-Rój Leviatan zaatakowała planetę Gryphonne IV - Świat Kuźnię. Dominatrix przeprowadził zmasowany atak na świat, którego siły błyskawicznie topniały. Świat fabryczny broniony standardowo przez Skitarii, dodatkowo przez masę imperialnych sił (dokładniejsza klasyfikacja nieznana), a także Imperialnych Rycerzy z domu Cadmus stawiał zacięty opór. Formacją Rycerzy dowodził Sir Malcolm sterujący swym Bestiobójcą. Pod naporem sił i geniuszem taktycznym Dominatrixa, prawie wszystkie formacje imperialne wycofały się kompletnie z planety. Prawie wszystkie... Sir Malcolm odmówił ucieczki i przejął dowództwo nad obroną planety, sterując garstkami sił: pozostali jedynie wiecznie wierni Omnizjaszowi Skitarii i dzielni Rycerze, zaś Tyranidzi opanowali już niemal całą planetę. Skitarii oraz Rycerze bronili się w dystrykcie manufaktorum, gdzie znajdował się Mechronomican.
Dominatrix (w Epic)
Była to olbrzymia i niesamowita świątynia poświęcona Omnizjaszowi, bogu-maszynie. Niezliczone fale Tyranidów raz po raz szturmowały prastarą budowlę. Słudzy Omnizjasza zostali oblężeni i powoli, systematycznie wybijani. Na arenie pozostali więc tylko Rycerze z domu Cadmus. Jak się okazało Xenos zawitały na niewłaściwą planetę... Sir Malcolm podzielił swoje siły na dwa oddziały: jedni mieli wspierać Skitarii, drudzy pokonać bestię rodem z koszmarów, Dominatrixa. Dzielni śmiałkowie opuścili bastion i wybiegli prosto w ocean zębów, szponów i przeróżnych biobroni. Ich maszyny kosiły łany obcych, docierając kolejno do bio-tytana. Nim bestia została zgładzona, pokonała czterech wojowników z domu Cadmus. Synapsa z Umysłem Roju została zerwana, Tyranidzi pokonani i wybici do nogi. Sir Malcolm, wspierał Skitarii, zaś Sir Roderick z Sir Williamem brali udział w powaleniu bestii. Na całej planecie nikt inny nie przetrwał, Skitarii zostali wybici do ostatniego.
Taktyka[]
Dominatrix z racji swojego potencjału destrukcyjnego a także produkowania i utrzymywania armii Tyranidów w jedności Umysłu Roju wraz z Tyranem Roju (lub w razie jego śmierci samotnie) jest po prostu pierwszorzędnym i priorytetowym celem. Obrońcy, którzy choćby chcieli mieć szansę na uratowanie planety muszą koniecznie najpierw zabić Dominatrixa, choć poza największymi tytanami nie istnieje jednostka naziemna, która mogłaby się równać Dominatrixowi, to jednak bez jej likwidacji zwycięstwo jest niemożliwe. Zasięg jej synaps jest przecież o wiele większy od Tyrana Roju, podobnie jak sianie strachu i zniszczenia.
Źródła[]
- Kodeks: Tyranidzi 4. edycja, s.4, s.17
- Codex Tyranids 5th edition, s.21
- Codex Tyranids 6th edition, s.44
- Codex Imperial Knights 6th edition (e-book), s. 56/155
- Codex Imperial Knights 7th edition, s.40
- Warhammer 40,000 collectible card game: the coronis campaign (grafiki)